Puszcza Dulowska - kompleks leśny o powierzchni około 2600 ha położony na dnie Rowu Krzeszowickiego pomiędzy linią kolejową Trzebinia – Bolęcin a Wzgórzem Zamkowym w Rudnie.

Jest on pozostałością prastarej puszczy, która w Średniowieczu rozciągała się między Krakowem a Przemszą. Teren puszczy znajduje się na pofałdowanej równinie sandrowej powstałej na przedpolu lodowcowym. Jednolity kompleks leśny, przerywany naturalnymi polanami, w najdłuższym miejscu osiąga 8 km w najszerszym około 4 km. Potok Chechło dzieli Puszczę na 2 części. Część północna (zwana Lasem Dulowskim) jest piaszczysta i sucha. Dominuje tu sosna i świerk.

Część południowa (Las Bagno, Las Rudno) jest podmokła i zatorfiona. Występują tu torfowiska niskie, lasy olchowy, gęsty bór bagienny. W latach 60. XX w. przywędrowało tutaj stado łosi. Obecnie żyje tu kilkanaście sztuk. Można tu spotkać jelenie, sarny i dziki. Wiosną na polanach odbywają swe toki cietrzewie. Spośród ptactwa żyją tu również: czajki, derkacze, krogulce, myszołowy, jastrzębie gołębiarze. W Puszczy Dulowskiej żyje również żółw błotny i traszka górska. W latach 80. osiedlono tu kilka par bobrów. Ich populacja liczy obecnie kilkadziesiąt sztuk. Wybudowane przez nie tamy przyczyniły się do zalania około 20 ha lasu.

Wokół puszczy leżą miejscowości: Dulowa, Wola Filipowska, Krzeszowice, Tenczynek, Rudno, Zalas, Nieporaz, Bolęcin, Piła Kościelecka, Trzebinia, Chrzanów, Młoszowa. Przez Puszczę Dulowską płynie rzeka Chechło oraz Dulówka będąca początkiem rzeki Rudawy.

Wejście od strony ul. Szembeka w Młoszowej